Oke, vandaag is een dag waarop ik een hele belangrijke levenles heb geleerd. Dit is iets wat ik ook teruglees in mijn vorige blog post die ik een paar dagen geleden nog schreef. Ik vind het zielig, zoals ik schrijf, dat de kinderen hier niet met een bal mogen spelen of geen koekjes krijgen. Een paar dagen geleden kwam er een oudere monnik van 22 bij ons zitten. We vroegen hem 1000 vragen waarmee we ronddwaalden voor de afgelopen dagen en hij kon er heel wat beantwoorden. Waarom mediteert hier niemand van de monniken? Hoezo mogen de kinderen geen speelgoed? Wat is je toekomstplan en hoe ben je hier terecht gekomen? Met de nonchalante verlegen antwoorden die hij gaf in combi met de reflectie gesprekken die we daarna met de vrijwilligers voerden, heb ik me gerealiseerd wat de belangrijke boodschap van het Boeddhisme: "attachment = suffering" inhoudt. Als wij de monniken een bal zouden geven en hij raakt kwijt, dan zijn ze verdrietig, toch? Hetzelfde geldt voor koekjes. Als ze koekjes krijgen elke dag, dan raken ze 'attacht' aan de suiker en als ze dan een keer geen koekje krijgen zijn ze wederom verdrietig. Dit is in kindertaal de boodschap en de bron van het Boeddhisme (minimalisme). Geen materiele bezittingen, kledingstijl, verslavend eten, verwachtigen of familie om hen heen, zorgt ervoor dat ze nooit zullen lijden door verlies van een van deze dingen, oftwel door prikkels van buitenaf. Zo ben je vrij van lijden en op die manier kan je de verlichting (Nirvana) bereiken. Anyway, mijn punt is dat ik nu heb geleerd dat het een westerse gedachte is om een voetbal te kopen voor ze en het zielig te vinden als ze niks hebben om me te spelen. Want eigenlijk zijn deze monniken altijd blij aan het rondhuppelen juist OMDAT ze geen bezit hebben. Wauw. Een wereld ging voor me open door deze levensles.
Nu realiseer ik me hoe erg ik eigenlijk dus afhankelijk ben van externe factoren. En dat is niet erg. Het is juist heel interessant om op te kunnen reflecteren en mezelf bij alles af te vragen of ik hier afhankelijk van wil zijn.
DAT is de kern voor een monnik. DAT is waar ze op bouwen. DAT is pas een vrij leven.
'We hebben geen hobbies, we leven gewoon'.