terug in Nederland
Tranen strijken mijn wangen in de taxi naar het vliegveld. Ik betaal de chauffeur en loop neergeslagen naar de wc waar ik met mijn handen in mijn gezicht alles eruit huil. De laatste blik die ik op het klooster werp voelt niet als de laatste voor mijn hele leven. Deze plek is een hele bijzonder plek in mijn leven geworden. Als een tweede familie hebben de monniken me opgevangen en een warm thuis gegeven voor de afgelopen twee maanden. Ik heb zoveel geleerd en een leven geleid die ik voor altijd in mijn rugzak met me mee zal dragen. Het is een ervaring die ervoor zorgt dat ik de rest van mijn leven altijd zal leven met een Boeddhistische mindset. Een stukje Boeddhisme zal mijn lichaam nooit verlaten. Het zit in me geworteld en ik voel me verbonden met een plek aan de andere kant van de wereld met energie die niks of niemand ooit kan verbreken. De afstand is dan misschien wel de halve wereld, maar het is ook maar een vlucht van 24 uur.
Op het vliegveld stond mijn lieve familie met een groot welkoms bord klaar om me in hun armen te nemen. Opa Bert, oma Door, Myrke, Papa, Mama en Boris omhelsden me met zoveel liefde als alleen een familie mij kan geven. <3
De cultuurshock, jetlag en levensomslag zal ik voor lange tijd nog voelen. Ik zal tijd nodig hebben om alles te verwerken, bij te slapen en me weer aan te passen aan het westerse leven. En daar ga ik rustig te tijd voor nemen.
Met het einde van mijn reis in Nepal eindigt hier ook mijn blog waarin ik de afgelopen maanden mijn ervaring en emoties heb gedeeld. Ik wil iedereen ontzettend bedanken voor de lieve reacties die me elke keer weer lieten glimlachen. Het maakte me gelukkig om te zien hoeveel mensen dicht bij me waren door het lezen van mijn verhalen. Het heeft tijdens de reis erg veel voor mij betekent.
Liefs,
Kiki
Reacties
Reacties
zo welkom thuis ?♀️??♀️, tot zondag, dan geven we elkaar een fysieke knuffel!
Ach meisje toch, ik voel je emoties met je mee….
Heel veel dank dat je zoveel gedeeld hebt van je onvergetelijke tijd in Nepal en bij de monniken. Door jouw ervaringen en wat het met je gedaan heeft is er bij mij (weer) veel aangeraakt.
Lieve Kiek, wat ben ik trots op je! ?
Welkom thuis. Ik heb genoten van je verhalen en de foto's. Het zal wel even wennen zijn in een volkomen andere omgeving, maar ik ben ervan overtuigd dat Sanne haar best zal doen om je daarbij te helpen.
Kiki, wat vond ik het heerlijk om ook weer even met jou verhalen in Nepal te zijn. Die mindset blijft zeker altijd bij je en oproepbaar als je deze nodig hebt. Laat je thuis lekker verwennen.
Lieve lieve dochter,
De glimlach op je gezicht, je verhalen, je tranen, je foto's en je energie; het is wel duidelijk hoe (ver)rijk(t) jij bent teruggekomen! Ik genoot van je blogs en ik geniet van jou weer dicht bij ons. En voorlopig knuffel ik je elke dag plat. Liefs!
Hi Kiki!
Ik heb je blog tijdens je reis bijgehouden en ben er zelf helemaal enthousiast en ontroerd door geworden.
Zelf vertrek ik de 24ste ook naar Nepal voor dezelfde werkzaamheden als jij. Ik heb alleen wel nog een aantal dingen die voor mij onduidelijk zijn (denk hierbij aan belangrijke dingen om mee te nemen & leven in het klooster).
Misschien kan ik je mailen/bellen met wat vragen? Ik miste na de voorbereidingsworkshop namelijk nog wat expertise van iemand die echt in een boeddhistisch klooster is geweest.
Hopelijk kan je me helpen!
Groetjes,
Julia
Hoi Julia,
Wat leuk om te horen dat je ook van plan bent om deze reis te maken. Ik herken en snap de onduidelijkheid van een aantal dingen. Mijn email adres is kiki.metaal21@gmail.com. Je kan me al je vragen stellen en dan hoop ik dat ik het wat duidelijker voor je kan maken nog! :)
Groetjes,
Kiki
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}